การวินิจฉัย โรคไอกรน

[MhooDang]

 โรค ไอกรน เป็น  การติดเชื้อแบคทีเรีย  ที่ พบได้บ่อยในเด็ก  แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน  ต้นเหตุของโรคนี้ คือ Bordetella pertussis  ซึ่ง  ติดต่อผ่านการไอหรือจาม



อาการของ ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย ไข้ต่ำ ๆ  เช่น  คัดจมูก แต่ จะรุนแรงขึ้นในระยะต่อมา  โดย  ไออย่างต่อเนื่อง  และ  มีเสียงหายใจดังวู๊ป  หลังจากการไอ  เมื่ออาการแย่ลง อาจ ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อน  เช่น ปอดอักเสบ



การวินิจฉัย โรคไอกรน  มัก  เริ่มต้นด้วยการสอบถามอาการ และ  การตรวจ PCR  จาก สารคัดหลั่งในโพรงจมูก  การรักษาไอกรน   การให้ยาเช่น Azithromycin หรือ Erythromycin เพื่อ ลดการแพร่กระจายของเชื้อ  และ  การดูแลในโรงพยาบาลในกรณีรุนแรง



 วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน   ต้องได้รับวัคซีนในวัยเด็ก ซึ่ง  ลดความเสี่ยงได้สูง  วัคซีน  ถูกกำหนดให้ฉีดในช่วงอายุที่เหมาะสม  เช่น  ในเด็กเล็กและช่วงวัยรุ่น  นอกจากนี้  การล้างมือบ่อย ๆ เป็นสิ่งสำคัญ



 การติดเชื้อไอกรน แม้จะดูไม่รุนแรงในระยะแรก  แต่ สามารถเป็นอันตรายได้  โดยเฉพาะใน เด็กเล็ก  ดังนั้น  การรักษาอย่างทันท่วงที   ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้